نقد و بررسی گوشی موبایل سامسونگ مدل Galaxy A14 4G :
گلکسی A14 میراث‌دار یکی از پر فروش‌ترین و محبوب‌ترین اسمارت‌فون‌های سامسونگ در سال 2022 یعنی Galaxy A13 است که همراه با گلکسی A03 تنها گوشی‌های اندرویدی لیست 10 گوشی پر فروش سال در بین خیل عظیم آیفون‌های اپل معرفی شده‌اند. از جمله دلائل موفقیت A13 جدا از مشخصات راضی‌کننده آن برای این رده از جمله صفحه‌نمایش فول اچ‌دی، دوربین 50 مگاپیکسلی و پردازنده کم‌مصرف (که هیچ‌یک جایی در نسل قبلی آن یعنی Galaxy A12 نداشتند) بیش از همه چیز باید به طراحی جذاب در رنگ‌های متنوع و البته قیمت پایین دستگاه اشاره کرد. نسخه دیگری از این گوشی که چندی بعد در اواسط 2022 با نام Galaxy A13 SM-A137 ارائه شد با پوشش مهم‌ترین نقطه‌ضعف A13 یعنی پردازنده جایگاه این گوشی در بین رقبا را بهبود بخشید.
جعبه محتویات
همانطور که از جعبه بسیار کوچک و باریک دستگاه می‌توان حدس زد به‌جز خود گوشی گزینه هیجان‌انگیز دیگری در این باکس انتظار ما را نمی‌کشد و بار دیگر از ارائه شارژر همراه گوشی صرفنظر شده است. سامسونگ این رویه را در A13 سال گذشته نیز بهکار گرفته بود اما در نسخه SM-A137 (با توزیع جغرافیایی متفاوت) شارژر درون باکس همراه گوشی حضور داشت.
در این جعبه به‌جز خود دستگاه تنها یک کابل USB، نوشته‌های راهنما و پین دسترسی به اسلات سیم‌کارت قرار دارد. حذف شارژر در گوشی‌های سامسونگ بیش از همه چیز به بهانه و ژست مسائل محیط زیستی صورت می‌گیرد اما از سوی دیگر نه‌تنها شارژرهای این شرکت به‌صورت جداگانه به‌فروش می‌رسند بلکه کابل ارائه شده در جعبه دستگاه نیز از نوع USB-C به USB-C انتخاب شده و در شرایطی‌که تقریباً همگی شارژرهای 15 واتی قدیمی سامسونگ از پورت USB-A یا فول‌سایز بهره می‌برند کاربران به سمت خرید شارژرهای جدیدتر سامسونگ با درگاه USB-C سوق داده می‌شوند و ادعاهای محیط زیستی نیز با تردیدهای جدی روبرو می‌شود.
طراحی
اگر تجربه استفاده از خانواده Galaxy A13 را داشته باشید، تقریباً هیچ نکته جدیدی در برخورد اول با A14 انتظار شما را نمی‌کشد و تنها تفاوت در این میان به طیف رنگ متنوع مشکی، نقره‌ای، سبز و قرمز تیره دستگاه مربوط است که به‌جز مشکی همگی با A13 متفاوتند. دو رنگ قرمز و سبز از این جمع جلوه چشمگیری داشته و خطوط موازی کاور بخش پشتی به جذابیت آنها می‌افزاید. خطوط موازی این قسمت عملاً برجسته بوده و در زیر دست احساس می‌شوند جنس این بخش نیز مات و مقاوم در برابر اثرات انگشت است اما گه گاه چربی و آلودگی را به‌خود جذب می‌کند و پاک کردن آن نیز به‌دلیل الگوی برجسته خطوط موازی چندان آسان و سر راست نیست.
دکمه پاور که حکم سنسور اثر انگشت را نیز دارد به‌راحتی در زیر انگشت شست دست راست و انگشت اشاره دست چپ قرار می‌گیرد اما دکمه دوگانه تغییر صدا کاملاً دور از دسترس بودن و افراد با دست‌های بزرگ نیز احتمالا شانسی برای دسترسی به این دکمه بدون جابجا کردن گوشی در دست یا استفاده از دست دوم نخواهند داشت. اندازه این دکمه دوگانه نیز اندکی کوچک‌تر از حد انتظار به‌نظر می‌رسد.
لنزهای دوربین در بخش پشتی بار دیگر به‌صورت کاملاً مجزا ار هم قراردارند و ظاهری مشابه گوشی‌های پیشرفته‌تر و پرچمدار سامسونگ ارائه می‌دهند. بیرون‌زدگی این لنزها چندان زیاد نبوده و لق‌خردگی اندکی را هنگام قرارگیری گوشی روی میز ایجاد می‌کنند.
ظاهر بخش رویی با حاشیه‌های ضخیم دورتادور صفحه‌نمایش و بریدگی V شکل دوربین سلفی تفاوتی نسبت به قبل نداشته و بیش از سایر المان‌ها رده قیمتی دستگاه را آشکار می‌کند. روی صفحه‌نمایش مثل اغلب دیگر گوشی‌های ارزان‌قیمت سامسونگ از هیچ پوشش محافظ پلاستیکی استفاده نشده و بدین‌ترتیب بهتر است در اولین فرصت، پوشش و گلس محافظ برای آن تهیه شود.
ابعاد و وزن
با اولین برخورد با گلکسی A14 حس بزرگی و سنگینی دستگاه بلافاصله به اکثر کاربران منتقل می‌شود؛ در ایجاد این حس، تخت بودن پشت و روی گوشی و در نتیجه بزرگ‌تر به‌نظر رسیدن شاسی پیرامونی نقش پر رنگی ایفا کرده‌اند. A14 عملاً نیز از A13 بزرگ‌تر و سنگین‌تر است و بدین‌ترتیب نه‌فقط از لحاظ حسی بلکه در دنیای اعداد و ارقام نیز کفه ترازو به‌سمت A14 سنگینی می‌کند. ابعاد گوشی 9.1×78×167.7 میلی‌متر است که نسبت به A13 با ابعاد 8.8×76.4×165.1 میلی‌متر در هر سه مورد با تغییرات مشهودی روبرو شده است. وزن گوشی نیز از این تغییرات برکنار نبوده و با افزایش 6 گرمی به 201 گرم رسیده است. نسخه در اختیار ما اندکی سبک‌تر و کمی کم‌تر از 200 گرم بود.
صفحه‌نمایش
صفحه‌نمایش یکی از مهم‌ترین قسمت‌هایی‌ست که گلکسی A14 مستقیماً از همتایان پیشین خود به عاریت گرفته و حداقل روی کاغذ تفاوتی مابین این صفحه‌نمایش و دو ورژن قبلی گلکسی A13 دیده نمی‌شود. A14 به یک نمایشگر 6.6 اینچی PLS LCD (تعریف سامسونگ از فناوری IPS) با وضوح 1080×2408 پیکسل مجهز شده که تراکمی نزدیک به 400 پیکسل در هر اینچ را ارائه می‌کند. این پنل همانطور که از یک گوشی ارزان‌قیمت می‌توان انتظار داشت فاقد نرخ رفرش بالا بوده و محتوای آن 60 بار در هر ثانیه به‌روزرسانی می‌شوند.
یکی از مشکلات و انتقادات اصلی وارد بر خانواده گلکسی A13 غیبت حسگر تشخیص اتوماتیک نور بود که تنظیم خودکار روشنایی پنل را بر شانه‌های لرزان دوربین سلفی واگذار می‌کرد؛ سامسونگ اما در گلکسی A14 دست از این تصمیم عجیب (که در مورد حسگر تقارب نیز تکرار شده) برداشته و حسگر تنظیم نور را سر جای خود در محوطه تیره سمت راست دوربین سلفی باز گردانده است. حداکثر روشنایی صفحه‌نمایش دستگاه در حالت تنظیم دستی در سطح متوسط رو به پایینی قرار دارد اما همچنان در زیر نور مستقیم خورشید نیز (فارغ از بازتاب نسبتاً شدید نور از سطح صفحه‌نمایش) خوانایی پنل تا حدود زیادی حفظ می‌شود. با فعال کردن روشنایی خودکار یا آن‌طور که سامسونگ می‌گوید Adaptive brightness روشنایی ظاهراً اندکی بیش‌تر شده و به خوانایی صفحه‌نمایش افزوده می‌شود.
دوربین
اجزای اصلی دوربین در گلکسی A14 (با در نظر نگرفتن یک تغییر نچندان مهم) تغییری نسبت به A13 نداشته و ظاهراً از همان دوربین‌های پیشین در این‌جا نیز استفاده شده است؛ دوربین اصلی گوشی که در بین دو دوربین دیگر جای دارد یک نمونه 50 مگاپیکسلی (ظاهراً با سنسور ISOCELL JN1) است که لنزی با گشودگی دیافراگم 1.8 را در مقابل خود می‌بیند. این دوربین در فیلمبرداری حداکثر به وضوح 1080p/30fps دست پیدا کرده و علاوه بر این‌که طبیعتاً از OIS یا لرزه‌گیر اپتیکال بی‌بهره است، ظاهراً لرزه‌گیر دیجیتال یا EIS نیز جایی در آن ندارد.
دوربین دوم یک 5 مگاپیکسلی اولتراواید است که بالای دو دوربین دیگر قرار دارد و برای گرفتن عکس‌های با میدان دید گسترده بهکار می‌رود. این دوربین فاقد فوکوس خودکار بوده و گشودگی دیافراگم لنز آن 2.2 است.. در نهایت سومین و آخرین ماژول دوربین این قسمت یک 2 مگاپیکسلی ماکروی بدون فوکوس خودکار با f/2.4 است که روی کاغذ برای گرفتن عکس از فاصله بسیار نزدیک بهکار می‌رود اما همانطور که در ادامه خواهیم دید در عمل از حد و اندازه‌های یک دوربین تزیینی فراتر نمی‌رود.
دوربین سلفی 13 مگاپیکسلی f/2.0 دستگاه روی کاغذ شرایط بهتری نسبت به دوربین 8 مگاپیکسلی f/2.2 گلکسی A13 دارد و در عمل نیز این تفاوت تا حدود زیادی حس می‌شود؛ عکس‌های گرفته شده با این دوربین با توجه به رده قیمتی دستگاه عملکرد مطلوبی داشته و از لحاظ جزییات از سطح این کلاس فراتر می‌روند. نکته منفی در مورد این دوربین، پشتیبانی نکردن آن از گزینه HDR خودکار است که در شرایط پشت به نور مثل تصویر زیر، چیزی جز یک پس‌زمینه اصطلاحاً over exposure و بیش از اندازه نورگیری شده باقی نمی‌گذارد.
باتری و شارژر
گلکسی A14 با باتری نسبتاً حجیمی به ظرفیت 5 هزار میلی آمپر ساعت ارائه می‌شود که از این لحاظ تفاوتی با A13های قبلی ندارد و سامسونگ آن را برای استفاده در طول یک روز کامل مناسب می‌داند. این باتری در عمل نیز وظیفه چندان دشواری در تغذیه یک صفحه‌نمایش اچ‌دی با نرخ رفرش 60 هرتزی ندارد اما از سوی دیگر چیپ‌ست پردازشی دستگاه با لیتوگرافی 12 نانومتری چندان مقتصد و کم‌مصرف نبوده و روی کاغذ شرایط ضعیف‌تری را نسبت به چیپ 8 نانومتری حاضر در A13 اولیه ارائه می‌کند. در دنیای واقعی با یک بار شارژ کامل باتری به‌راحتی می‌توان یک روز را به پایان برد در حالی‌که هنوز بخشی از شارژ باتری باقی مانده است. با توجه به محدودیت‌های پردازنده و واحد گرافیکی پروسسور این دوام در یک استفاده کاملاً سنگین (البته با توجه به توان پردازنده و گرافیک) نیز احتمالا از یک روز پایین‌تر نمی‌آید و با ملایم‌تر کردن استفاده شاید بتوان به دوام دو روزه نیز در آن دست پیدا کرد.
در جعبه گلکسی A14 همانطور که اشاره شد از شارژر خبری نیست و باید آن را جداگانه تهیه کرد. این گوشی از شارژ پر سرعت (حتی در تعریف سامسونگی آن یعنی شارژ 25 واتی) پشتیبانی نکرده و حداکثر توان شارژ مورد پشتیبانی آن 15 وات است.
سیستم‌عامل و رابط کاربری
گلکسی A14 با سیستم‌عامل اندروید 13 و رابط کاربری One UI 5.1 عرضه می‌شود که هر دو از جمله امتیازهای این گوشی به حساب می‌آیند. سامسونگ در زمان معرفی این مدل اشاره‌ای به امکان به‌روزرسانی سیستم‌عامل به نسخه‌های بالاتر نکرده و با توجه به رده کاربری دستگاه نیز انتظار بالایی برای دریافت نسخه‌های بالاتر اندروید در آن نمی‌رود. ساختار منویی گوشی با آن‌چه تا به امروز در نسخه‌های اخیر One UI دیده‌ایم تفاوت خاصی نداشته و به‌جز برخی موارد که مستقیماً به اندروید 13 یا نسخه 5.1 از One UI مرتبطند محیطی کاملاً آشنا پیش روی کاربران است.
پردازش و حافظه
نسخه فورجی Galaxy A14 با پروسسور 12 نانومتری Helio G80 شرکت مدیاتک عرضه می‌شود که نسبت به Exynos 850 حاضر در A13 جایگاه بسیار بالاتری را به‌خود اختصاص می‌دهد. در این پروسسور از 2 هسته 2.0 گیگاهرتزی A75 و 6 هسته 1.8 گیگاهرتزی A55 استفاده شده که نسبت به Exynos 850 با 8 هسته Cortex-A55 برتری بی‌چون و چرایی را ارائه می‌کند. در زمینه گرافیک نیز با این‌که امتیاز چندانی به هیچ‌یک از این دو چیپ‌ست نمی‌توان اختصاص داد اما برتری همچنان با Helio G80 با گرافیک دو هسته‌ای Mali-G52 است که نسبت به گرافیک مشابه اما تک هسته‌ای Exynos 850 از شرایط بهتری برخوردار است. تنها برتری Exynos 850 به لیتوگرافی 8 نانومتری آن تعلق دارد که نسبت به معماری 12 نانومتری Helio G80 مصرف انرژی کم‌تری دارد و همانطور که پیش از این اشاره شد دوام باتری بهتری ارائه می‌دهد.
حافظه رم گوشی 4 یا 6 گیگابایت بوده و 64 یا 128 گیگابایت حافظه داخلی دارد. در نسخه 64 گیگابایتی در اولین بوت و قبل از ایجاد هرگونه تغییر روی حافظه (آپدیت، نصب و حذف اپلیکیشن و انتقال فایل) چیزی نزدیک به 18.3 گیگابایت از فضای داخلی گوشی به سیستم‌عامل اختصاص یافته و تنها حدود 45 گیگابایت در اختیار کاربران است.
کلام آخر
Samsung Galaxy A14 گوشی نسبتاً ارزشمندی در رده پایین بازار به‌حساب می‌آید که با برخی تغییرات مثبت در مقایسه با نسل قبلی آن روبرو شده است؛ A14 در مقایسه با A13 سال از صفحه‌نمایش مشابه، دوربین‌های پشتی یکسان و باتری و توان شارژ همانندی برخوردار است اما با طراحی و رنگ‌آمیزی به‌روزتری ارائه شده و برخی از نکات منفی A13 از جمله حذف حسگرهای نور و مجاورت در آن برطرف شده است. مهم‌ترین نقطه‌ضعف A13 سال قبل به پردازنده ضعیف آن تعلق داشت که در این گوشی با یک پروسسور بهتر اما با مصرف بیش‌تر جایگزین شده است. A14 را از نگاهی دیگر می‌توان نسخه جدیدی از A13 SM-A137 دانست که در تابستان سال گذشته با تغییر پردازنده A13 اصلی به Helio G80 متولد شد. البته A14 همچنان با تغییر طراحی و اضافه کردن سنسورهای نور و مجاورت از SM-A137 نیز متمایز می‌شود.
پردازنده گوشی برای انجام امور عادی روزمره سرعت مناسبی دارد و تأخیر و لگ چندانی را ایجاد نمی‌کند. این پردازنده برای انجام بازی‌های ساده‌تر و نچندان پیچیده نیز عملکرد نسبتاً قابل‌قبولی دارد اما طبیعتاً نمی‌توان انتظار اجرای بی‌نقص بازی‌های پیشرفته را از آن داشت. دوام باتری در سطح قابل‌قبولی قرار دارد اما سرعت شارژ آن با شارژر 15 واتی (که باید به‌صورت جداگانه تهیه شود) چندان بالا نیست و بیش از 2 ساعت شما را به انتظار خواهد گذاشت.
دیدگاه خود را بنویسید